KALBİNİZDEKİ YÜK

Bir şeyleri güzelleştirmek için kendinizi yıpratmanıza gerek yok.

Kalbinizdeki yükü hafifletmeniz yeter.

Çünkü insan ne zaman bir şeylerin en mükkemmel halini yapmaya kalkışsa, bazen en berbat karşılığını almış oluyor.

Her bıçak yara açmaz her yara açıldığı gibi de kolay kapanmaz.

Anladım ki her söz bıçak gibi kesilmiş susuşlara dönüşüyor.

Anladım ki " Bu beni öldürmez." Dediğim her küçük sıyrık zamanla sarılmayacak kadar derin yaralar haline geliyor.

Bu sefer geçti dediğin her şeyin üzerinden başkaları da geçiyor.

Tekrar hatırlatıyor yapılan hataları, pişmanlıkları...

Bir şeyleri unutmaya çalışın, bir şeyler birikmeden.

Yavaş yavaş azaltın acılarınızı, size yük olanları birer birer çıkarın hayatınızdan.

Açılan yaraların kapanmasını bekleyin.

Hızlı yaşamayın hayatı, bir şeylere dur demeyi bilin,

Kalbinize söz geçirmeyi, gerçekleri görmeyi göstermeyi bilin.

Yıpratmayın size emanet olan kalbi.

Yıpranmayın hayatın en güzel zamanlarında.

Ya kalbinizi dinleyin ya da aklınızdakileri silin.

Bilmelisiniz ki kalp her gerçeğin izlerini bulan kapıdır.

Bilmelisiniz ki akıl pusu kurmuş derin bir kuyudur.

Seçim sizin ya kalbin yolunda parlarsınız.

Ya da aklın yolunda kaybolursunuz.