GÖKYÜZÜM BABAM
- Sinem Sevinç
- 11 Eki 2020
- 1 dakikada okunur

Neydi bendeki bu gökyüzüne olan sevda?
Niye çiçeğe, böceğe değil de inatla, kararlılıkla gökyüzünü dilimle arz eyleyip durmam?
İnsanların vefasızlıklarından sonra başladı bu sevda. Gözyaşlarıma eşlik ettiğinde anladım; gökyüzünün vefalı bir dost olduğunu. Başka bir dostumuz olacaksa da gökyüzü gibi olmalı, senin gecende de gündüzünde de yanında olmalı. Kafanı kaldırıp bakmasan bile orada olduğundan emin olmalısın. Bana, çok evvel önce biri öğretmişti bunları. Sana sorarlarsa "O insanlara değil, gökyüzüne yazıyor" çok önceden ben öğretmiştim dersin. Bir gün bana da sorarlarsa "gökyüzüm babam" derim.
Comments