ÇOCUKLUĞUMDAN ŞİİRLERLE SEVEBİLMEK SENİ

Hayal kurmakla başlar yaşam çalmadan çırpmadan ve incitmeden kimseyi sevebiliyorken insan dört kolla sarılmak gibi mesela yüreğinin atışını göğsünde hissedecek kadar sımsıkı…

Bize bahşedilen nefesi ciğerlerine doldurup haykırabilmek sevdiğini kirletilmemiş olan ne varsa sahiplenip benimsemek lazım gökyüzü mesela bulutlara bakıp hayvanlara benzetmek seninle…

Aynı yastığa baş koyup bizim olmayan alın yazısını ret edip son nefesine kadar mücadele etmeli insan

Eskilere dönmek gerek bazen çukurlara biriken çamura inat yağmurun altında sırılsıklam koşmak yoksulluk kokan kerpiç evde bakır kapta sadece yoğurtla kahvaltı yapmak kızmadan kırılmadan küçük yüreklerde kocaman arkadaşlıklar kurmak oyun aralarında tandır ekmeğine sürülmüş salçayı paylaşmak ve bu durumu kocaman tebessümlerle zenginleştirecek kadar yüreği büyük çocuklar olmak.

Dizleri yaralı paçaları yırtık pantolonlarla büyürken kırmadan dökmeden ve kirletmeden dünyayı su verirken avucunda bir canlıya peşinden küçük adımlarla koşmak ufak yüreğimle kocaman umutlarla çocukluğumdan şiirlerle sevebilmek seni. Celal DURAK